Browns Rosella

Brown rosella (P. venustus)

Kleur van de man en pop: schedel en achterkopje bruinzwart tot zwart.

De vogel wordt daarom soms wel zwartkoprosella genoemd.

Land van herkomst: in Noordwest Australie vanaf het Kimberley District tot in de noordelijke streken van het Northern Territory; ook op het eiland Melville en Bathurst (langs de noordkust) aan te treffen.

In het wild leven deze vogels paarsgewijs of in kleine groepjes (tot ca. 10 paren) bij elkaar. In de broedtijd zondert elk koppel zich af. Ze houden zich bij voorkeur op in open bossen, soms langs mangroven en langs rivieren en beken. Hun vlucht is snel en vaak laten ze hun karakteristieke roep horen: een snel 'trinse, trinse, trinse'. Ze voeden zich met graszaden en fruit.

De vogels hebben grote behoefte aan ruimte, zodat een flinke ren aan te bevelen is.

De dieren werden het eerste ontdekt en beschreven door de botanist Robert Brown in 1820. De pop legt twee of drie eieren die wit van kleur zijn, in een boomholte. In gevangenschap vallen broed en rui vaak samen; het broed-seizoen is in de winter, d.w.z. tussen december en februari. Omdat dus de rui dikwijls samenvalt met het broeden is het belangrijk, dat er extra goed op de vogels wordt gelet; kracht- en groenvoer, alsmede fruit en een rijk zaadmenu mogen dan ook zeker nimmer op het menu ontbreken.

Ook verdient het aanbeveling, de nestblokken weg te nemen als het popje eenmaal een keuze heeft gemaakt. Het komt namelijk nogal eens voor, dat de vogels het nest, vaak met twee eieren, weer in de steek laten en elders opnieuw beginnen; de beste broedtijd is eind januari. Zaagsel en molm - liefst vochtig - leggen we, voordat met broeden wordt begonnen, in de nestblokken.

Vooral groenvoer (opgekomen zaad, mierik, sla, andijvie, witlof e.d.) en in de broedtijd dierlijk voer (meelwormen) zijn alleszins wenselijk.

Kop en Masker:
Voorhoofd, kruin, achterkop en nek, fluweelzwart. In de nek begrensd door de mantelkleur en aan de voorkant kop door de wangvlekken. De wangvlekken zijn voor de bovenste helft wit en de onderste helft violetblauw. Het violetblauwe gedeelte van de wangvlekken raakt elkaar (bijna) onder de snavel.

Vleugels:
De buitenkant van de vleugels is violetblauw. Dit begint op de vleugelbochten direct vrij breed en loopt in een brede baan naar de zwarte, met donkerblauwe buitenvlag, handpennen. Aansluitend op de violetblauwe band bevinden zich de diepzwarte schoudervlekken, welke zich uitstrekken vanaf de blauwe vleugelbochten tot halverwege de vleugels. De overige vleugeldekbevedering is diep zwart met een niet al te brede bleekgele rand, hetgeen de kenmerkende schubtekening levert.

Lichaam:
Keel, borst, buik, flanken, dijen, rug en stuit bleekgeel, met een zwarte omzoming op het eind van iedere veer. Deze omzoming is op het bovenlichaam van de vogel duidelijk breder dan op het onderlichaam. Op de keel is de omzoming ong. 1 mm en wordt naar het onderlichaam geleidelijk smaller tot een minimaal potloodstreepje.
De mantel is, evenals de vleugels, diep zwart met een niet al te brede bleekgele rand.

Staart:
Bovenstaartdekveren bleekgeel met een minimaal zwart randje op iedere veer. Onderstaartdekveren rood. Bovenkant staart aan de basis blauwgroen bewaasd, eindigend in donkerblauwzwart.
Onderkant staart bleekvioletblauw met witte zomen en eindigend in een witte punt.

Ogen: Donkerbruin.
Poten: Zwartgrijs.
Nagels Zwart.
Snavel: Hoornkleurig wit.

KEURTECHNISCHE OPMERKINGEN NBVV.
De Brown's rosella zal voorlopig nog heel weinig op de TT's gezien worden.
Deze vogel komt maar bij enkele liefhebbers voor en hieruit blijkt al, dat de Brown's rosella geen gemakelijke kweekvogel is. De enkele Brown's rosella, die men dan ook op een keuring zal tegenkomen, kan het beste een zgn. conditiekeuring ondergaan. Zoals alle rosella soorten, mag ook de Brown's rosella een goed postuur laten zien en is een ziekelijke- of angstige houding ook hier uit den boze. Bij de beoordeling dient meer gelet te worden op kleur- en tekeningsfouten dan op formaat, i.v.m. bastaardering met de strogele rosella.