De Oranjebuikparkieten  Neophema chrysogaster.zijn het zeldzaamst van alle neophema's. In de avicultuur zijn ze bijna onbekend.

Oranjebuikparkieten zijn beschermd bij de wet.
Ze staan op de CITES lijst voor bedreigde diersoorten

Hun natuurlijke leefgebied is de zuid-oost kust van Australië, Tasmanië en de eilandjes daar rondom. Ze vliegen rond in een paartje of kleine groepjes (veelal familie van elkaar), de hele tijd "fluitend" om in contact te blijven met hun partner of groepsgenoten. Als ze geschrokken zijn vliegen ze steil omhoog en fluiten fel om vervolgens weer een stuk verder neer te dalen.
In Nederlandse volières zult u ze echter niet tegenkomen. Deze vogels zien er, vooral voor een beginner, een beetje uit als een Elegant parkiet, maar de blauwe band op het voorhoofd is hoger geplaatst en het blauw aan de vleugels is net anders blauw. Er is een fel oranje plek aanwezig op de onderbuik, welke bij sommige vogels zelfs helemaal doorloopt tot de cloaca. Dit oranje plekje is bij de vrouwtjes wat kleiner, maar niet minder gekleurd.

Hoewel ze in gevangenschap (haast) niet voorkomen wordt gezegd deze vogels een gewoon zaadmengsel voor neophema's eten aangevuld met wat eivoer. Sommige vogels zijn dol op stukjes fruit en groente. Net als alle vogels, dienen zij altijd te beschikken over grit.
Er zijn geen successen in kweek in gevangenschap bekend. De paar keer dat ze tijdens het broedseizoen in het wild gezien zijn, bestond het nest uit 4 tot 6 eieren. Als broedgelegenheid nemen ze een holle boom.
Er zijn meldingen dat ze op de eilandjes ook tussen de rotsen broeden. Net als bij de andere neophema's worden de eieren 18 dagen bebroed, waarna ze uitkomen. In het wild broeden ze alleen in november en december, vrij laat dus, maar dan is het daar zomer. Uit de waarnemingen in het wild kan verondersteld worden dat de jongen na ongeveer 9 maanden op kleur zijn. Oranjebuikparkieten worden ongeveer 21 cm.