De schitterende Hanestaartwida wordt ook wel reuzenwida genoemd.
De vogel meet 50/55 cm inclusief de staar die 40/45 cm lang kan worden. U begrijpt dat met zo´n staart het met harde wind lastig vliegen is en de vogel verbergt zich dan ook het liefst in bomen en struiken.

De lange staart si volledig zwart van kleur en zoals uit de bovenstaande afbeelding blijkt is ook de vogel zelf grotendeels zwart met een orde, met een gele band afgezette schouder. De poppen zijn bruin aan de bovenzijde lichtbruin en aan de onderzijde licht isabel. De tekening op de bovenzijde en in de flanken is zwartbruin. De teugels, de keel en het midden van de buik zijn roomkleurig. De vleugels en staart zijn zwartbruin met oranje en zandkleurige zomen. De snavel en poten zijn hoornbruin. De man is in zijn rusttooi van d epop te onderscheiden door de geheel oranje kleine vleugeldekveren. Ook is de man groter..

Het is moeilijk om aan een paartje te komen, de popen worden slechts bij uitzondering geimporteerd. In een ruime voliere kunnen ze ook met kleine vogels gehouden worden. Broedresultaten zijn allen mogelijk in een ruime met een flinke bodembegroeiing voorziene voliere.

De ronde nesten worden aan grashalmen bevestigd en ook in de voliere komen deze vogels zelf tot broeden, hoewel dat niet vaak gebeurt. De pop broedt de eitjes zelf uit en brengt ook alleen de jongen groot.
De vogels maken op een tentoonstelling een geweldige indruk maar zijn daar helaas maar weinig te zien. De britse vogelexpert Jackson is van mening dat wida´s veel monogamer zijn dan meestal wordt aangenomen omdat de vele popjes die in de omgeving van een volwassen man worden waargenomen veelal de jongen uit eerdere broedsels zijn. Bij veldonderzoek heeft hij in het broedterritorium van deze wida nooit meer dan een nest met een broedende pop aangetroffen. Toch bevelen veel boeken aan om bij 1 man 2 of 3 popje te plaatsen.

Voor deze wida geldt in het bijzonder de waarschuwing om regelmatig de nagels te controleren want deze groeien heel snel en bij gebrek aan de juiste riet beplanting is er niet voldoende slijtage.Lange nagels moeten worden bijgeknipt met een gewoon nagelschaartje. Men houdt de nagel tegen het licht en zorgt ervoor alleen het dode hoorndeel af te knippen. Het bloedadertje in de nagel is tegen het licht in goed te zien en mag natuurlijk niet geraakt worden.

 Een tweede euvel waar deze vogels vaak aan lijdend zijn de zgn kalkpoten. De verdikking en het uitstaan van de schubben langs de poten wordt veroorzaakt door een parasiet, die met hertshoornolie gedood kan worden. Bij het schaven langs de vaak vlijmscherpe riethalmen treedt deze ziekte niet op.

Opvallend is ook dat vogels die aan beide poten een ring dragen ook geen kalkpoten ontwikkelen omdat het heen en weer schuren van de ringen hetzelfde effect heeft als het riet in het wild.

Het voer bestaat uit zaad, gierst en witzaad, maar ook uit zonnebloempitten en hennep. Daarnaast worden universeel voer en ook insecten en groenvoer goed opgenomen